Pip wat mis ik jou toch.

Je was mijn kindje mijn alles.

Toen ik jou voor het eerst zag werd ik meteen verliefd op jou en op jou broertjes en zusjes.

Jij was diegene die voor mij koos dus daarom nam ik jou ook mee naar huis.

Je was altijd bij mij je was mijn schaduw mij alles.

Je was zo’n speciaal en apart, iedereen zag wat voor bijzondere band we hadden.

Jij kon niet zonder mij en ik kan niet zonder jou.

Ik kon niet even op de wc zitten en dan zat jij al voor de deur te miepen.

Als ik thuiskwam begroete je mij zo blij alsof ik jaren weg was geweest.

Ik kon alles met je doen, als je sliep was ik de enige die je wakker mocht maken en tillen.

Als je al dacht dat ik op de bank ging liggen kwam je al aan gerend om bij me te liggen zeker als ik een deken had, daar lag je het liefst onder een deken.

Je wou ook altijd bij mij in bed of onder het bed slapen.

Ik ga je rare streken missen zoals boven op de open trap liggen, in een doos zitten en in boodschappen tassen willen kruipen.

Ik mis je piepjes, je haartjes, je kwispel staartje, hoe je lekker rolt in bed ik mis gewoon alles van je.

Als ik een wens kon doen was die wens om jou weer bij mij te hebben.

Ik hoop dat je het fijn hebt waar je nu bent, ga maar lekker oma pesten en met frietje spelen jou kindje die het vorig jaar niet had overleefd

Ik heb je laatste dekentje waar je onder heb gelegen gehouden met jou geur er in